باز باران نه نگویید با ترانه می سرایم این ترانه جور دیگر

باز باران بی ترانه دانه دانه بر بام خانه

یادم آید روز باران پا به پای بغض سنگین تلخ و غمگین دل شکسته اشک ریزان عاشقی سرخورده بودم

می دریدم قلب خود را

دور می گشتی تو از من

با دو چشم خیس و گریان

می شنیدم از دل خود این نوای کودکانه

پر بهانه زود برگردی به خانه

یادت آید هستی من آن دل تو جار می زد

این ترانه باز باران باز می گردم به خانه

دوستــــ داشـتنــــ یعنی

اونـی ــکـه

اگـهـــ صــد دفـعهـــ هـم نـاراحتـشـــ کـنیـــ ...

هــر بــار مــیگه :

اینــــ دفـعه‌ی آخــریهــــ کـه می‌بخــشمت !

و بـا اخــم مــیاد تـو بغــلتـــــــ ...!

اینجا همه خوبند خیالت راحت!

من مانده ام و چهار تا هم صحبت!

این گوشه نشسته ایم و دلتنگ تو ایم…

من، عشق، خدا، عقربه های ساعت!

آرزوهــــــآیــــم هــوآیے میــــشوند . . . !

بر بــــآد میــــــروند . . . ! دود میشـــــنود . . . !

حـــس میـــڪـنم معتـــآد حســـرت هآیــــم شـــدهـ ام . . . !

چـــــرآ بودنــــت رآســت و ریســت نمیشـــود؟!. . .

مـטּ ڪــہ تمـــآم پـــآزل هـــآے تنهــآیــے ام رآ درســت چیــــدهـ ام . . . !!!

ایـْـטּ روزهــآ..

دیگــَـر وجـْــودتـْـــ رآ در ایـْـטּ نــَـزدیــْڪـْے حـِـسْ نِمـْے ڪُــنـَـمـْـ..

نـِــمـْـے گــویـَمـْـ دلـْـتَـنـْــگـَـتـْـ نــیسْـتــَمـْـ..

نــَہْ..

ذَره ذَره وجــودَمــْ تــورآ مـےطَـلَـــبــَد..

ولــے بــَد غــُصِـهْ اے دآرَد قـِصّــه ے عـــآدَتـْـــ..